Λοιμώξεις ανώτερου αναπνευστικού: Ποιοι είναι πιο ευάλωτοι και πώς θα τις αποφύγετε
Καθώς μπαίνουμε στο χειμώνα, αυξάνεται η συχνότητα των λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού.
Ένας βασικός λόγος είναι η υπερβολική χρήση κλιματιστικών. Ο ξηρός αέρας ευνοεί την ανάπτυξη των ιογενών και μικροβιακών λοιμώξεων.
Σινάνη Αικατερίνη
Τα σπίτια δεν αερίζονται όπως παλιά με αποτέλεσμα να μαζεύουν αρκετή υγρασία και να είναι πολύ πιο φορτωμένα με αλλεργιογόνα και σκόνη που λειτουργούν ως προδιαθεσικός παράγοντας φλεγμονής.
Οι συνήθεις τρόποι μετάδοσης των λοιμώξεων του αναπνευστικού συστήματος γίνεται είτε με άμεση επαφή, είτε με σταγονίδια των εκκρίσεων του αναπνευστικού.
Την περίοδο του χειμώνα που η παραμονή ενηλίκων και παιδιών σε κλειστούς χώρους είναι πολύ πιο συχνή, διευκολύνεται η μετάδοση λοιμώξεων.
Πιο ευάλωτα είναι τα μικρά παιδιά, τα οποία έχουν αδύναμο ανοσοποιητικό και δεν τηρούν σχολαστικά τους κανόνες υγιεινής, αλλά και οι ηλικιωμένοι που συχνά έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό.
Οι λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού αφορούν συνήθως το φάρυγγα, το λάρυγγα, τις αμυγδαλές, τα αυτιά, προκαλώντας αντίστοιχα φαρυγγίτιδα, λαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα και ωτίτιδα.
Η πιο συχνή λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, το κοινό σε όλους μας κρυολόγημα, είναι ιδιαίτερα μεταδοτική, προσβάλλει τη μύτη και εκδηλώνεται με μπούκωμα, καταρροή, βήχα, φτέρνισμα, πυρετό, διαταραχές όσφρησης, γεύσης και γενικότερη αίσθηση αδυναμίας, και συνήθως κάνει τον κύκλο της σε 7-10 μέρες.
Η φαρυγγίτιδα συνήθως συνοδεύεται από έντονο πόνο, οίδημα, πυρετό και συχνά πρησμένους λεμφαδένες. Προκαλείται από διάφορους μικροοργανισμούς, κυρίως ιούς, και πρέπει να αντιμετωπίζεται εγκαίρως για να αποφευχθούν επιπλοκές, όπως ιγμορίτιδα, ωτίτιδες ή η δημιουργία αποστήματος.
Η ωτίτιδα ξεκινάει συχνά ως ρινοφαρυγγίτιδα και μεταφέρεται στο μέσο ους μέσω της ευσταχιανής σάλπιγγας. Τα πιο πολλά περιστατικά συμβαίνουν σε ηλικίες 3-6 ετών. Κύριοι προδιαθεσιακοί παράγοντες είναι ο συγχρωτισμός πολλών παιδιών στο σχολείο, η ύπαρξη αλλεργικής ρινίτιδας, τα υπερμεγέθη κρεατάκια και το γεγονός ότι η ευσταχιανή σάλπιγγα δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως σ’ αυτές τις ηλικίες.
Η αμυγδαλίτιδα εκδηλώνεται με πονόλαιμο, πυρετό, διόγκωση των τραχηλικών λεμφαδένων, κακοσμία, επίμονο βήχα και εύκολη κόπωση. Συχνά εξέλιξη της αμυγδαλίτιδας είναι το περιαμυγδαλικό απόστημα. Σημαντική είναι η βοήθεια του strep test στη διάγνωση, το οποίο άμεσα, γρήγορα και με αξιοπιστία(περίπου 85-90%), μπορεί να μας δώσει απάντηση για το αν υπάρχει στρεπτόκοκκος που προκαλεί τη λοίμωξη.
Τα συμπτώματα της λαρυγγίτιδας είναι παρόμοια με αυτά του κρυολογήματος, δηλαδή εμφανίζεται με βραχνή φωνή μέχρι και αφωνία. Συνοδεύεται από βήχα, πόνο, δυσκαταποσία και σε κάποιες περιπτώσεις έντονη δύσπνοια. Η οξεία λαρυγγίτιδα οφείλεται κυρίως σε ιούς και προσβάλλει συχνότερα τα μικρά παιδιά.
Έτσι, ένας ξαφνικός πυρετός, βήχας, πονόλαιμος, κακή διάθεση, ή η «βουλωμένη» μύτη, είναι μερικά από τα συχνά συμπτώματα με τα οποία συνήθως εκδηλώνεται αρχικά μια μεγάλη ομάδα παθήσεων που περιλαμβάνει ο όρος «λοίμωξη αναπνευστικού». Ωστόσο, το φάσμα των λοιμώξεων του αναπνευστικού είναι μεγάλο, περιλαμβάνοντας παθήσεις λιγότερο ή περισσότερο σοβαρές που χρειάζονται διαφορετική αντιμετώπιση κάθε φορά.