Φασολάκια: ιδιότητες και οφέλη που δεν γνώριζες
Τα φασολάκια είναι από τα πιο κλασικά καλοκαιρινά λαχανικά στη μεσογειακή κουζίνα. Απλά, οικονομικά και εύκολα να τα βρεις σε κάθε μανάβικο. Όμως πίσω από την απλή τους εμφάνιση, κρύβεται ένας μικρός θησαυρός θρεπτικών συστατικών που έχει να δώσει πολλά στην υγεία σου.
Θερμίδες και θρεπτική αξία
Μια μερίδα 100 γραμμαρίων βρασμένων φασολιών έχει περίπου 35 θερμίδες. Περιέχει πάνω από 3 γραμμάρια φυτικών ινών, σημαντική ποσότητα βιταμίνης C και βιταμίνης Κ, ενώ είναι πλούσια και σε φυλλικό οξύ. Η βιταμίνη Κ σχετίζεται με την υγεία των οστών, ενώ το φολικό οξύ είναι κρίσιμο για τη δημιουργία νέων κυττάρων (National Institutes of Health).
Καρδιά και αγγεία
Τα φασολάκια συμβάλλουν στη μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακών νοσημάτων. Οι φυτικές ίνες βοηθούν να μειωθεί η LDL χοληστερίνη, ενώ το κάλιο που περιέχουν ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση. Έρευνες δείχνουν ότι η συχνή κατανάλωση λαχανικών πλούσιων σε φυτικές ίνες συνδέεται με έως και 20% χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών προβλημάτων (Harvard T.H. Chan School of Public Health).
Οφέλη για το πεπτικό
Οι φυτικές ίνες των φασολιών λειτουργούν σαν «τροφή» για τα καλά βακτήρια του εντέρου. Έτσι συμβάλλουν στη βελτίωση της χλωρίδας, μειώνουν το φούσκωμα και ρυθμίζουν καλύτερα την πέψη. Μελέτες δείχνουν ότι δίαιτες πλούσιες σε φυτικές ίνες συνδέονται με χαμηλότερο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου (World Cancer Research Fund).
Προστασία από το οξειδωτικό στρες
Τα φασολάκια περιέχουν φλαβονοειδή, αντιοξειδωτικές ουσίες που μειώνουν τις φλεγμονές. Αν και δεν έχουν την ίδια συγκέντρωση με τα μούρα, η τακτική τους κατανάλωση προσθέτει σημαντική αντιοξειδωτική δύναμη στη διατροφή. Η βιταμίνη C που διαθέτουν ενισχύει τη δράση αυτών των ουσιών, προστατεύοντας τα κύτταρα από την πρόωρη γήρανση (Mayo Clinic).
Ρύθμιση σακχάρου
Τα φασολάκια είναι χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη. Αυτό σημαίνει ότι δεν προκαλούν απότομη αύξηση στο σάκχαρο. Για άτομα με προδιάθεση σε διαβήτη ή για όσους θέλουν να κρατούν σταθερά τα επίπεδα ενέργειας, τα φασολάκια αποτελούν μια ασφαλή και ελαφριά επιλογή στο πιάτο (American Diabetes Association).
Νερό από βρασμένα φασολάκια για το ζάχαρο
-
Παίρνεις φρέσκα πράσινα φασολάκια (με το λοβό τους).
-
Τα βράζεις σε νερό, χωρίς αλάτι, μέχρι να μαλακώσουν.
-
Δεν πετάς το νερό, αλλά το κρατάς.
-
Το αφήνεις να κρυώσει και το φυλάς στο ψυγείο για 1-2 μέρες.
-
Πίνεται σε μικρές ποσότητες, π.χ. μισό ποτήρι το πρωί νηστική και μισό το απόγευμα.
Γιατί θεωρείται χρήσιμο
-
Οι λοβοί φασολιών περιέχουν φυτικές ίνες και φυτοχημικά που μπορούν να βοηθήσουν στη ρύθμιση του σακχάρου.
-
Παραδοσιακά στην Ελλάδα, αλλά και στη λαϊκή ιατρική άλλων χωρών, το νερό αυτό προτεινόταν ως ήπιο βοήθημα για το ζάχαρο.
-
Μάλιστα, υπάρχουν και επιστημονικές αναφορές ότι εκχυλίσματα από λοβούς φασολιών (Phaseolus vulgaris) έχουν υπογλυκαιμικές ιδιότητες. Στην Ευρωπαϊκή Φαρμακοποιία αναφέρεται ως παραδοσιακό φυτικό σκεύασμα για τον έλεγχο του σακχάρου.
Όμως, πρέπει να σημειωθεί:
-
Δεν αντικαθιστά ποτέ τη φαρμακευτική αγωγή.
-
Μπορεί να ενισχύσει τη δράση των φαρμάκων και να προκαλέσει υπογλυκαιμία, ειδικά σε άτομα που παίρνουν χάπια ή ινσουλίνη.
-
Καλύτερα να το συζητήσεις με τον γιατρό σου αν σκέφτεσαι να το δοκιμάσεις.
Οφέλη για το δέρμα και τα μαλλιά
Λίγοι ξέρουν ότι τα φασολάκια έχουν συνδυασμό θρεπτικών συστατικών που υποστηρίζουν την ομορφιά. Η βιταμίνη C συμβάλλει στη σύνθεση κολλαγόνου, που κρατάει το δέρμα ελαστικό. Ο σίδηρος και το μαγνήσιο ενισχύουν την κυκλοφορία του αίματος και βοηθούν στην υγεία των μαλλιών. Δεν είναι τυχαίο ότι συστήνονται συχνά σε δίαιτες που υποστηρίζουν λαμπερή επιδερμίδα.
Μικρές λεπτομέρειες που αξίζει να ξέρεις
-
Υπάρχουν πάνω από 130 ποικιλίες φασολιών στον κόσμο, αλλά τα πράσινα φασολάκια είναι από τα πιο πλούσια σε αντιοξειδωτικά.
-
Στη μεσογειακή διατροφή θεωρούνται από τα «καλά φαγητά» γιατί συνδυάζουν χαμηλές θερμίδες με υψηλή θρεπτική αξία.
-
Μπορούν να καταναλωθούν τόσο φρέσκα όσο και κατεψυγμένα, χωρίς σημαντική απώλεια βιταμινών.
-
Ο συνδυασμός τους με ελαιόλαδο αυξάνει την απορρόφηση λιποδιαλυτών βιταμινών, όπως η βιταμίνη Κ.
