Έρευνες έχουν δείξει ότι η θρησκευτική πίστη υποστηρίζει έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής με καλύτερη διαχείριση του βάρους. Η επιστημονική έρευνα υποδεικνύει συσχέτιση μεταξύ θρησκευτικότητας και αυτοελέγχου, όπως η νηστεία, η οποία μπορεί να επηρεάσει θετικά τα διατροφικά πρότυπα.

Η τήρηση των θρησκευτικών παραδόσεων μπορεί να έχει επιπλέον οφέλη πλην των ψυχικών, σύμφωνα με όσα αναφέρει σε άρθρο του στο The Conversation o Duane Mellor, Επικεφαλής του Τμήματος Evidence-Based Medicine and Nutrition (Ιατρικής και Διατροφής που βασίζονται στην επιστημονική τεκμηρίωση) της Ιατρικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο Aston στο Μπέρμιγχαμ.

Αθηνά Δαβαρία

Έτσι, εκτός από εξασφάλιση καλύτερης ψυχικής υγείας μέσω της παρουσίας στην Εκκλησία, οι πιστοί που τηρούν τη νηστεία της Σαρακοστής μπορούν να μειώσουν τον καρδιαγγειακό κίνδυνο. Αρκεί να προσέξουν μια σημαντική λεπτομέρεια.

Μειωμένη χοληστερόλη – Απώλεια βάρους
Ο Mellor και η ερευνητική του ομάδα ανέλυσαν στοιχεία από πέντε βάσεις δεδομένων σχετικά με τη διατροφή που ακολουθείται κατά τη νηστεία των ορθόδοξων χριστιανών και τα αποτελέσματα στους δείκτες υγείας.

Η νηστεία συνδέθηκε με σημαντική μείωση των επιπέδων χοληστερόλης. Σύμφωνα με τον Mellor, η εξήγηση μπορεί μάλλον να δοθεί από το διατροφικό μοτίβο της Σαρακοστής, κατά το οποίο μειώνεται η κατανάλωση λίπους και αυξάνεται η πρόσληψη φυτικών ινών συγκριτικά με τη συνήθη διατροφή. Επιπλέον, σχετίστηκε και με απώλεια βάρους.

Χρειάζεται, ωστόσο, προσοχή, καθώς ο Mellor προειδοποιεί ότι το παραπάνω κέρδος μπορεί να εξανεμιστεί από την υπερκατανάλωση λιγότερο υγιεινών τροφίμων και ποτών που έπεται συνήθως της νηστείας. «Για να διατηρηθούν τα οφέλη της νηστείας, οι πιστοί θα πρέπει να αποφεύγουν την κατανάλωση τροφίμων με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, ζάχαρη και αλάτι» τονίζει.

«Θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν πτυχές της πίστης για την προώθηση της αυτοφροντίδας ως μέρος της θρησκευτικής πρακτικής, για τη βελτίωση της σωματικής υγείας παράλληλα με την πνευματική ανάπτυξη και ταυτότητα. Για παράδειγμα, οι θρησκευτικοί ηγέτες θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν την υιοθέτηση υγιεινών διατροφικών συνηθειών εντός των κοινοτήτων, πέρα από τις περιόδους νηστείας, για την προώθηση της υγείας και της κοινωνικής σύνδεσης», τονίζει ο ερευνητής.